Translate

dinsdag 27 oktober 2015

Bewijs : in september 2008 bengelde de wereldeconomie op de rand van de afgrond

Na zeven jaar financiële crisis hebben de meeste mensen nog steeds geen weet van de grote bedreiging voor de wereldeconomie, die zich in het najaar van 2008 manifesteerde. 

Een korte YouTube video, daterend van februari 2009, onthult wat er zich achter de schermen op 15 september 2008 heeft afgespeeld.   De toenmalige democratische volksvertegenwoordiger Paul Kanjorski reageert in het TV-programma C-Span/Washington Journal op een telefoontje van een wanhopige Amerikaanse huisvrouw, die niet meer weet hoe ze rond moet komen.

Ziehier een letterlijke vertaling van hetgeen Kanjorski te vertellen had :

"Hier zijn de feiten over wat er op 15 september 2008 gebeurde.  We zouden er niet over moeten praten, maar op donderdag, zo rond 11.00 uur in de morgen, constateerde de Federal Reserve (de Amerikaanse centrale bank) dat er onvoorstelbaar veel geld van de bankrekeningen in de VS werd afgehaald : zo'n 550 miljard dollar in slechts twee uur tijd !

Het ministerie van Financiën schoot te hulp en pompte meteen 105 miljard dollar in het systeem, maar realiseerde zich al snel dat ze het tij niet konden keren.  We hadden echt een elektronische run op de banken.


Ze besloten om de bankrekeningen te blokkeren en aan te kondigen om een maximum van 250.000 dollar per rekening te garanderen, zodat de paniek zou verdwijnen.  Het ministerie schatte dat als ze dit niet hadden gedaan, er om 14.00 u 's middags zo'n 5.500 miljard dollar uit de geldmarkten van de VS zou zijn gehaald, waardoor de hele Amerikaanse economie zou zijn ingestort, en binnen 24 uur de hele wereldeconomie.


Dat zou het einde van ons economische en politieke systeem zijn geweest, zoals we dat vandaag kennen.  Daarom hebben we toen zo snel moeten ingrijpen.  Minister van Financiën Paulson stelde daarna voor om de subprime-hypotheken op te kopen.  Hij vroeg ons 700 miljard dollar teneinde een hele reeks maatregelen te kunnen nemen.


Toen kwam het Verenigd Koninkrijk en die zeiden dat ze niet genoegd geld hadden om alle slechte financiële bezittingen op te kopen.  In plaats daarvan zouden ze geld in de banken pompen, zodat deze weer over kapitaal zouden beschikken.  Zodanig dat ze niet failliet zouden gaan.  Het is waar dat dit een veel goedkopere maatregel was, want het werd ons al snel duidelijk dat we 3.000 à 4.000 miljard dollar nodig zouden hebben om die slechte activa op te kopen.


Omdat we maar 700 miljard dollar hadden, besloot Paulson om eveneens geld rechtstreeks in de banken te pompen, omdat als je geen bankensysteem meer hebt, je ook geen economie meer hebt.  Maar hoewel we dat deden, bleek het niet genoeg te zijn.  En ondanks de snelheid waarmee we het deden, bleef de economie maar naar beneden gaan.


We zijn nu geen haar beter af dan drie maanden geleden, omdat de financiële bezittingen van de banken steeds minder waard worden er er steeds meer slechte bezittingen boven tafel komen.


Nu moeten we dus beslissingen treffen.  Stoppen we er nog meer geld in ?  
En hoeveel ?
Ik vind dat we er de tijd voor moeten nemen en de mensen duidelijk moeten maken waar we nu staan.  Neem nu de mevrouw van daarnet aan de telefoon.  Ze is de paniek nabij en vindt dat de overheid niet goed handelt en niet voor haar opkomt.  Ik vind het belangrijk om bijvoorbeeld die mevrouw te informeren over wat nu werkelijk de feiten zijn, wat er gebeurd is, en wat zij er van vindt.  Misschien heeft zij wel een beter idee !  Wij zijn uiteindelijk geen economische of financiële genieën, maar gewone volksvertegenwoordigers.  We moeten de mensen laten weten dat dit een enorm moeilijke strijd is.  

Iemand heeft ons zonder reddingsvest in het midden van de Atlantische Oceaan gegooid.   Nu proberen we te bepalen waar de dichtstbijzijndste kust is, en of er eigenlijk wel enige kans is om daar naartoe te zwemmen.  We weten het gewoon niet !"







De volgende link betreft de hoorzitting op 24 september 2008 in de Commissie voor Financiële Zaken, waarbij zowel toenmalig Fedbaas Ben Bernanke als toenmalig Minister van Financiën Henry Paulson aanwezig waren.  Kanjorski vertelt hier dat de bovenstaande informatie (elektronische bankrun) initieel afkomstig was van Paulson en vraagt hem nu dat verder uit te leggen opdat de gemiddelde Amerikaanse burger op de hoogte zou zijn.
Paulson ontkent de feiten niet.  Zie vanaf 1:50:48 tot 1:57:17 :
http://financialserv.edgeboss.net/wmedia/financialserv/hearing092408.wvx


&&&

Wat kunnen we nu uit dit alles opmaken ?
In de allereerste plaats dat het wereldgeldstelsel oneindig veel fragieler is dan wordt aangenomen.  Er blijkt heel weinig nodig te zijn om het op zeer korte termijn in grote moeilijkheden te brengen.  Zoals we reeds verschillende keren op dit blog hebben vermeld, is de vraag niet of ons financieel-economisch bestel in mekaar klapt maar wanneer...

En dan is er natuurlijk ook het feit dat u en ik niet op de hoogte worden gehouden.  Heeft u bovenstaand verhaal ooit al gelezen of beluisterd in de massamedia ? Natuurlijk niet, want het past helemaal niet in de beeldvorming.  Zeer essentiële zaken worden ons door politici, media of andere beleidsmakers gewoon niet verteld.  

Gezien de huidige ontwikkelingen en verhoudingen kan er slechts een transparant en rechtvaardig politiek - en financieel-economisch systeem ontstaan ná een nieuwe grote crisis.
















vrijdag 9 oktober 2015

Het verschil tussen complottheoretici en complotkenners


Mensen die op onderzoek uit gaan naar de werkelijke inrichting van de wereld van geld en macht, wordt vaak verweten bezig te zijn met 'complottheorieën'.  Maar is dat wel zo?

Wat is een theorie?

De dikke Van Dale :
Theorie : 0.2 systeem van denkbeelden of hypothesen ter verklaring van iets.
                  0.3 opvatting in het abstracte, die geen rekening houdt met de praktijk.

In deze definitie staat zowel het doel van een theorie, als de manier waarop dat doel bereikt wordt.  Het doel is het verklaren van iets, en dat doel wordt bereikt door middel van abstractie, niet rekening houdend met de praktijk.  
Eigenlijk is een theorie daarmee een geloof.  Een geloof wil - net als een theorie - iets verklaren zonder rekening te houden met de praktijk.

Als je iets wil verklaren terwijl je wel rekening houdt met de praktijk, dan zul je die praktijk moeten kennen en dus moeten onderzoeken.  Door het onderzoeken van de praktijk, kom je dan tot een verklaring.

Als je dus wil weten hoe iets werkt, dan kun je twee dingen doen : je kunt geloven dat je weet hoe het werkt, dan heb je een theorie en dan hou je geen rekening met de praktijk, of je kunt onderzoeken hoe iets werkt, en dan hou je wel rekening met de praktijk.

Een voorbeeld :
Als je wil weten hoe een auto werkt, dan zou je kunnen stellen dat een auto wordt voortbewogen door een geest die erin huist.  Deze geest drinkt benzine.  Dat is een theorie en je kunt in deze theorie geloven, of niet.  Maar of je er wel of niet in gelooft : het zegt in beide gevallen niets over de praktijk (hoe een auto werkt).  Je verklaart iets zonder rekening te houden met de praktijk.  Je hebt een theorie.

Als je werkelijk, rekening houdend met de praktijk, wil weten hoe een auto werkt, dan kun je die werking ook onderzoeken.  Je kunt hem bijvoorbeeld uit elkaar halen, en van elk onderdeel de functie en de werking proberen te begrijpen.  En je kunt proberen in te zien welke bijdrage elk onderdeel levert aan het functioneren van het geheel : de auto.  Als je dat van elk onderdeel begrijpt, en je weet wat de plaats is van dat onderdeel en waarom, dan begrijp je de werking van de auto.

Nu heb je wel rekening gehouden met de praktijk en is jouw kennis van die praktijk niet langer een theorie, maar een weten.  Je kunt dus zeggen : hoe meer onderzoek, hoe minder theorie.

Ook de mechanismen van macht en geld zijn te onderzoeken.  En naarmate dat onderzoek vordert, ontstaat er een steeds completer beeld van de werking hiervan.  Door dat onderzoek krijg je niet alleen meer begrip van de werking van de verschillende onderdelen (banken, corporaties, regeringen), maar ook meer begrip van het functioneren van het geheel : de werking van de mondiale machtsstructuur.  Je onderzoekt de praktijk, en daarmee leer je die praktijk te begrijpen.

Het is daarom verbazingwekkend dat de mensen die anderen beschuldigen van het hebben van complottheorieën, zelf meestal geen onderzoek hebben gedaan.  Het zijn juist deze mensen (mensen die zelf niets onderzocht hebben) die geen andere keuze hebben dan terug te vallen op theorie/geloof.  
Het zijn juist deze mensen die geloven, in plaats van weten.  Het zijn juist deze mensen die de (door de wereld van macht en geld zelf aangeboden) versies van de werking van de wereld geloven.  Zonder rekening te houden met de praktijk.

De dikke Van Dale :
Complot : 0.1 kwaadaardige samenzwering tegen iemand of iets.
Samenzweren : 0.1 zich in het geheim met anderen verbinden om een ander nadeel te berokkenen (en er zelf voordeel bij te hebben).

Samenzweren is daarmee het heimelijk ondernemen van iets dat in het belang is van de samenzweerders, ten koste van het belang van anderen.  Het is voor het bestaan van een complot dus noodzakelijk dat er een tegengesteld belang bestaat.  Als de samenzweerders hetzelfde belang zouden hebben als degenen tegen wie wordt samengezworen, dan zou een complot zinloos zijn.  Complotten bestaan alleen omdat er verschillende belangen bestaan.

Het doel van een complot is dus het behartigen van een belang. Een belang dat niet - of minder goed - behartigd zou kunnen worden als dat behartigen openlijk zou gebeuren. Die heimelijkheid is noodzakelijk omdat het belang tegengesteld is aan het belang van anderen. Als dat belang openlijk behartigd zou worden, dan zou dat op weerstand stuiten van de mensen met het tegengestelde belang. Daarom is dat belang beter te behartigen als je het stiekem doet.

Het ontkennen van het bestaan van complotten zou dus inhouden : het ontkennen van het bestaan van verschillende belangen en het ontkennen van de mogelijkheid dat die belangen soms niet openlijk, maar heimelijk nagestreefd worden. Het zou inhouden dat je gelooft (er een theorie op nahoudt) dat iedereen open en eerlijk is.

Machthebbers hebben een tegengesteld belang ten opzichte van diegenen waarover ze macht willen hebben. Macht is het vermogen om anderen te laten doen wat jij wil. En daarmee kunnen die anderen dus niet meer doen wat ze zelf willen. De macht van de één, bestaat uit de onvrijheid van de anderen. De machthebber is gebaat bij onvrijheid van het volk, het volk is gebaat bij vrijheid. Een tegengesteld belang dus.

Als machthebbers dan weliswaar een ander belang hebben dan het volk, maar desondanks toch altijd eerlijk zouden zijn, dan zouden er geen complotten of samenzweringen bestaan. Voor diegenen die de eerlijkheid van machthebbers gaan onderzoeken, wordt echter al zeer snel duidelijk dat eerlijkheid niet direct het sterkste punt is van machthebbers. En dat is logisch.

Machthebbers hebben macht verworven. Ondanks het feit dat hun verworvenheid ten koste gaat van de bevolking. Het volk bestaat altijd uit een grote meerderheid ten opzichte van de machthebbers. Daarmee is de enige mogelijkheid om de vrijheid van de bevolking af te nemen, dat te doen via list en bedrog. Uit vrije wil komt het volk haar vrijheid namelijk niet inleveren.
Het bestaan van macht (en de daaruit voortvloeiende onvrijheid) is daarmee het bewijs van het bestaan van complotten. Zonder complot (stiekeme belangenbehartiging) komen machthebbers simpelweg niet aan de macht.
Het ontkennen van het bestaan van complotten kan dus alleen op basis van ontkennen van het bestaan van verschillende belangen en het ontkennen van het bestaan van oneerlijkheid. Het ontkennen van het bestaan van complotten houdt geen rekening met de praktijk. Het ontkennen van het bestaan van complotten is daarmee een geloof. Een theorie.

En daarmee zijn degenen die het bestaan van complotten ontkennen, en geen rekening houden met de praktijk, de werkelijke theoretici. Het zijn ‘niet-complottheoretici’.
Degenen die de wereld van macht en geld werkelijk onderzoeken, en die wel rekening houden met de praktijk, zijn daarmee geen theoretici, maar kenners: ‘complotkenners’.