Translate

donderdag 31 december 2020

Heroriëntatie een noodzaak

2021 moet het jaar worden van voorbeeldig - maar tegelijk ook kritisch - burgerschap en het ontwikkelen van een efficiënt politiek beleid. Het jaar waar het algemeen belang primeert. Het jaar van volwassen beslissingen. Van wijsheid. Van luisterbereidheid. Van collectieve intelligentie. 

Want geconfronteerd met een gezondheids- en economische crisis heeft de politieke - en economische wereld een resultaatsverplichting. Wat moet veranderen is het kwaliteitsniveau waarmee we omgaan met de problemen. Dat vereist visie, inzicht en overzicht, durf, maar bovenal karaktervastheid.

Er dient nieuwe collectieve hoop te worden gecreëerd. Tegelijkertijd is het essentieel om de samenhang van de existentiële gevaren die op de loer liggen te begrijpen en onder ogen te zien. Een aantal dogma's zullen allicht sneuvelen.

Verbeter de wereld, begin bij jezelf : zo luidt dat welbekende mantra. In het licht van de komende uitdagingen lijkt er vooral nood aan bezinning en innerlijke (her)oriëntatie . 

woensdag 28 oktober 2020

Een volk dient altijd controle te hebben over munt en krediet

"Als een land geen controle meer heeft over munt of kredietverlening, maakt het niets meer uit wie de wetten maakt. Indien er in die situatie dan woekerrente ontstaat, zal dat een natie verwoesten.

Totdat de controle over valuta en krediet weer door de regering wordt uitgeoefend en erkend wordt als haar indrukwekkendste en meest heilige verantwoordelijkheid, is alle gepraat over parlementaire soevereiniteit en democratie nutteloos."

Canadees staatsman William Lyon Mackenzie King (1874 - 1950)



dinsdag 29 september 2020

Zeer zeldzaam : een politicus die de waarheid vertelt over ons frauduleuze geld- en bankensysteem

Godfrey William Bloom was van 2004 tot 2014 Europarlementariër voor Groot-Brittannië. Bloom heeft militaire studies achter de rug maar werkte tussen 1992 en 2004 ook als investeringsbankier. In het Europees Parlement was hij lid van het Comité voor Economische - en Monetaire zaken. Bloom was ook korte tijd voorzitter van het Ludwig von Mises Centre in het Verenigd Koninkrijk.

In tegenstelling tot vele van zijn politieke collega's schrok hij er nooit voor terug om zijn mening te uiten en de waarheid te vertellen. Bloom is geen onbesproken figuur en door zijn controversiële standpunten en krasse uitspraken lag hij geregeld aan de basis van allerlei conflicten en incidenten. 

Tijdens de volgende korte toespraak van 21 mei 2013 in het Europees Parlement, legt Bloom uit hoe banken geld uitlenen dat ze niet bezitten (als u en ik zoiets zouden doen, moeten we naar de gevangenis) en dat als banken failliet gaan, de belastingbetalers het gelag dienen te betalen. Na de vertaalde toespraak vindt u de originele video.

&&&

"Geachte Commissaris, geachte Voorzitter,

Ik neem opnieuw het woord om spijtig genoeg dezelfde oude, afgezaagde toespraak te houden die ik reeds meerdere jaren heb gehouden.

Het is namelijk mijn mening dat u niet echt begrijpt hoe een bank feitelijk functioneert. Alle banken zijn failliet. Banco Santander, Deutsche Bank, Royal Bank of Scotland : ze zijn allemaal failliet. 

Hoe komt dat ? Alleszins niet vanwege de een of andere goddelijke interventie. Niet door toedoen van de een of andere tsunami. Ze zijn bankroet omdat we te maken hebben met een systeem dat fractioneel reservebankieren heet. Dat betekent dat banken geld kunnen uitlenen dat ze feitelijk niet bezitten : een misdadig schandaal dat reeds al te lang gaande is.

Wat dit probleem nog erger maakt is het zogenaamde 'moral hazard' (moreel wangedrag). Een zeer aanzienlijk moral hazard en wel vanwege het gevoerde overheidsbeleid. Dit wangedrag situeert zich vooral bij de politiek en de centrale banken, die deel uitmaken van hetzelfde politieke systeem. 

We worden namelijk geconfronteerd met valsmunterij dat met een andere naam 'kwantitatieve versoepeling' wordt genoemd. Het artificieel drukken van geld. Iedere gewone burger zou hiervoor gedurende lange tijd naar de gevangenis moeten ! Zowel regeringen als centrale banken blijven deze geldzwendel echter verderzetten.
Centrale banken onderdrukken de rentevoeten, waardoor we de reële kostprijs van het geld niet kennen. En toch geven we de echte consumentenbanken de schuld voor het manipuleren van de Libor.

De onbeschaamdheid waarmee dit alles gebeurt is zonder meer verbazingwekkend. Het zijn de centrale banken die de rentevoeten manipuleren, commissaris ! 

Bovendien praten op een lichtzinnige en arrogante manier over het depositogarantiestelsel. Want als banken failliet gaan door incompetentie en bedrog is het de belastingbetaler die de rekening betaalt.  De belastingbetaler wordt bestolen !

En zolang we bankiers - inclusief centrale bankiers - en politici voor dit schandaal niet naar de gevangenis sturen, zal deze situatie blijven bestaan."




Vond je dit een interessant stuk?  Zo ja, deel het dan even via de sociale media. 
Veel dank !





dinsdag 25 augustus 2020

Zeldzaam : een politicus die de waarheid vertelt over de schuldencrisis

Godfrey William Bloom was van 2004 tot 2014 Europarlementariër voor Groot-Brittannië. Bloom heeft militaire studies achter de rug maar werkte tussen 1992 en 2004 ook als investeringsbankier. In het Europees Parlement was hij lid van het Comité voor Economische - en Monetaire zaken. Bloom was ook korte tijd voorzitter van het Ludwig von Mises Centre in het Verenigd Koninkrijk.

In tegenstelling tot vele van zijn politieke collega's schrok hij er nooit voor terug om zijn mening te uiten en de waarheid te vertellen. Bloom is geen onbesproken figuur en door zijn controversiële standpunten en krasse uitspraken lag hij geregeld aan de basis van allerlei conflicten en incidenten. 

Tijdens de volgende korte toespraak van 11 mei 2011 in het Europees Parlement, legt Bloom uit hoe incompetente politici en hun bankiers bepaalde Europese landen in het bankroet hebben gejaagd. En hoe u en ik daarvoor moeten opdraaien. Na de vertaalde toespraak vindt u de originele video.

&&&

"Ik ben een babyboomer. Ik ben geboren net na de oorlog. Sinds toen hebben we alles bij elkaar waarschijnlijk de langste periode van vrede en welvaart gehad. Ikzelf heb een bescheiden som opzijgezet zodat ik wat aan mijn familie kan doorgeven als ik kom te sterven. De reden daarvoor is vooral omdat ik nooit meer geld heb uitgegeven dan ik heb verdiend.  En ik ben voorzichtig geweest en heb redelijk hard gewerkt.

Nu heb ik steeds weer de indruk dat politici niet het flauwste benul hebben van hoe landen in de schulden kunnen terecht komen. Laat me dit even uitleggen, want ik meen dat jullie dit niet echt begrijpen. Die schulden komen er omdat politici constant meer geld uitgeven dan ze aan belastingen kunnen ophalen. Meer geld dan ze mogelijkerwijs kunnen innen en waarvan ze het meeste feitelijk verspillen.

De reden waarom we hier over failliete landen spreken - en ze zijn failliet - is omdat hun dwaze, incompetente, onnozele politici consequent meer geld uitgeven dan ze kunnen binnenhalen. En dan blijven ze maar lenen. Erger nog : ze drukken ook geld. Want politici en hun centrale banken beschikken over een machine die geld drukt. Als je dat als gewone burger zou doen, is dat een strafbaar feit. Als je zoiets zou doen moet je naar de gevangenis.  Politici en hun centrale banken printen echter continu geld.

Jawel, dames en heren, deze landen zijn bankroet. Ze zijn bankroet dankzij hun eigen stupide leiders en politici. En het is immoreel, werkelijk immoreel, om gewone belastingbetalers van welk land dan ook te laten opdraaien voor het jammerlijke falen van politici en banken. 

Ze zijn blut, ze zijn bankroet, laten we dat in godsnaam allemaal samen onder ogen zien."



Vond je dit een interessant artikel ?  Zo ja, deel het dan even via bvb. de sociale media. Dank !






 

donderdag 23 april 2020

Coronavirus - inspiratie en introspectie

Devorah Kur is reflexologe, logopediste en rouwconsulent. Ze woont met haar gezin in Israël en als waarheids- en betekeniszoeker blogt ze op Times of Israël. Devorahs artikel geeft weer hoe ze haar eigen tweestrijd in de huidige moeilijke coronatijd aanpakt. En vertelt ons hoe we heilzamer met onszelf en onze planeet kunnen leven.

CORONAVIRUS - inspiratie en introspectie
14 tips om gezond te blijven in dit coronavirus-tijdperk om elkaar en onze planeet beter te dienen

Coronavirus - een kans om groter te denken dan 'ik in mijn wereld'

Vandaag moest ik een zeer pijnlijke beslissing nemen om niét vanuit Israël naar Zuid-Afrika te vliegen voor de bruiloft van mijn neef die zondag plaatsvindt. Mijn vlucht is door EL AL (nationale vliegtuigmaatschappij van Israël), niet geannuleerd en een heel groot deel van mezelf is wanhopig om deze monumentale gebeurtenis in het leven van mijn neef niet te missen. Ik was erbij toen hij werd geboren, ik was zijn peettante op zijn Briet mila (rituele besnijdenis van jongens in het jodendom) en ik ben er vast van overtuigd dat ik op zijn bruiloft zal zijn.

In de Thora-voordracht (de Thora zijn de voornaamste heilige boeken van het joodse geloof) van deze week lezen we dat het Joodse volk wordt geteld. Elkeen moest een halve sjekel (de Israëlische munteenheid) geven en na het tellen van al het geld wist men hoeveel mensen er aanwezig waren. Waarom een halve sjekel ? Waarom geen volle sjekel ? 
En, is het niet ironisch dat we wereldwijd mensen tellen en kijken hoe de cijfers oplopen als er elk uur nieuwe aantallen worden vrijgegeven van diegenen die besmet zijn met het coronavirus. Elke persoon werd geteld met een halve sjekel. Een van de redenen die men opgeeft, is dat dit betekent dat we op onszelf niet compleet zijn, tenzij we deel uitmaken van iets groters. 
Het is nu niet het juiste tijdstip om na te denken over hoe deze pandemie mij en mijn leven beïnvloedt. Het is wel een moment om groter te denken dan onszelf, over hoe we passen in de samenleving en onze rol binnen de mensheid.

Dit hele proces van 'vliegen of annuleren' is voor mij een kwelling geweest, wetende dat elf familieleden uit Israël hadden geboekt om naar die bruiloft te gaan. En nu zal mijn zus er in haar eentje zijn om zonder ons te vieren : een verwoestende gedachte. Ook al mag ik vanavond vertrekken, het is met een zwaar hart dat ik afzeg. Als onderdeel van een groter geheel mag ik niet uitsluitend rekening houden met mijn eigen behoeften. Dat gevecht tussen hoofd en hart is zo lastig. Hopelijk kunnen we allemaal deze crisistijd met behoud van integriteit en rust doorstaan.

Onze manier van leven is de afgelopen dagen helemaal veranderd en zal waarschijnlijk blijven veranderen. Ziehier dus enkele tips om in deze periode gezond te blijven :


  • Zoek de (innerlijke) stilte op en verhoog je bewustzijn.
  • Ga aan de slag met angsten als die opkomen, maar laat ze je niet overweldigen.
  • Tracht weg te blijven van een slachtoffermentaliteit die negatieve gevolgen heeft voor onze gezondheid. Concentreer je in plaats daarvan op mogelijkheden en niet op scenario's die het einde van de wereld voorspellen. Vraag jezelf af : 'Hoe kan deze situatie positieve veranderingen veroorzaken die wij en de wereld misschien toch nodig hebben?'
  • Bedenk hoe jij een positief voorbeeld en ondersteuning kunt zijn voor anderen. Tegenwoordig hebben we met het internet een keuze uit duizenden inspirerende platformen om aansluiting te vinden. Als we ons geïnspireerd voelen, zullen we een domino-effect creëren bij degenen met wie we tijd doorbrengen.
  • Bedenk kleine vriendelijke daden die je voor anderen kunt doen. Wees creatief!
  • Tracht elke nacht minstens acht uur te slapen.
  • Doe regelmatig aan lichaamsbeweging, indien mogelijk buiten. Maar als je in quarantaine bent, zal je het moeten doen met de trap.
  • Eet evenwichtig en gezond, met groenten en fruit. Drink regelmatig water.
  • Vergeet niet je handen te wassen en volg de richtlijnen van de gezondheidsautoriteiten.
  • Kijk naar wat er thuis kan worden gedaan (bvb. lenteschoonmaak).
  • Leer iets nieuws, dat stimuleert je. Platforms zoals coursera.com bieden gratis universitaire cursussen aan.
  • Tuinieren is een rustige bezigheid en werkt aardend. Als u buiten kunt zijn, loop dan met blote voeten op het gras, of beter nog op het strand.
  • Als jouw verplichtingen dit toelaten, neem dan de tijd om je terug te trekken. Ik zie dit graag als een soort van 'spirituele quarantaine'. Deze inkeer in onszelf geeft ons de kans na te denken over hoe bewust te leven, over ons dagelijks gedoe en onze feitelijke 'begrenzingen'. Als we ons bezinnen kan het ons helpen om vreedzamer en duidelijker te zijn, niet alleen over ons levensdoel, maar ook over onze rol als deel van de mensheid en als bewoners van onze mooie planeet.
  • Onderhoud diepere, langere gesprekken met de mensen die je liefhebt. We worden nu eenmaal gedwongen om in onze huizen te zijn, dus laten we die tijd gebruiken om onze relaties herop te bouwen en deze periode niet te beschouwen als huisarrest. Het gaat allemaal over hoe we met deze situatie omgaan.

Uit moeite en ellende kan er iets nieuws geboren worden. Wat zal jouw rol zijn in deze wedergeboorte ? Laten we deze coronapandemie zien als een wake-up call om ons te verenigen teneinde elkaar en onze planeet beter te dienen.

Mijn dochter heeft een poster aan haar muur hangen waarop staat geschreven : "Ik heb nooit geweten hoe sterk ik was tot het sterk zijn mijn enige optie was."

Nu is het onze beurt om sterk te zijn en datgene wat in ons verborgen is te verwerkelijken en tot zijn recht te laten komen.


Overgenomen en vertaald van : timesofisrael.com
Vond je dit een interessant artikel ?  Zo ja, deel het dan even via bvb. de sociale media. Dank !







woensdag 26 februari 2020

Iedereen 30.000 euro in het rood

Zeggen dat alles goed gaat met de economie, zoals politici dat doen, is misleidend. Elk economisch systeem bestaat uit twee afzonderlijke delen : activa (bezittingen) en passiva (schulden). De waarheid is dat de wereld met schulden kampt die niet meer kunnen worden terugbetaald. Echter : noch beleidsmakers noch media reppen hierover. 



Een recent rapport van het IIF (International Institute of Finance) vestigt opnieuw de aandacht op de niet-aflatende groei van de wereldschuld (van overheden, bedrijven, gezinnen en de financiële sector). Die bedraagt nu 257.000 miljard dollar (237.000 miljard euro) of 320% van het mondiale BBP, een historisch record. Sinds de financiële crisis van 2008 is die schuldenberg zelfs met meer dan 40% gegroeid. 

In de ontwikkelde economieën bedragen de schuldverplichtingen maar liefst 383% van het gezamenlijke BBP. De volledige Chinese schuld nadert 310% van haar BBP - een van de hoogste in de opkomende landen.


Land Privéschulden 2018 
in % van het BBP
Luxemburg        485.07
Ierland        374.1
Nederland        298.6
Zweden        279.7
Noorwegen        275.3
Denemarken        269
Canada        266.5
Frankrijk        266.47
Zuid-Korea        260.8
België        259
Noord-Korea        253.75
Zwitserland        250.41
Portugal        248.2
Verenigd Koninkrijk        224
Japan        221.1
Finland        211.26
Australië        205.3
Verenigde Staten        196.7
Spanje        194.1
Chili            189.1
Estland            171.65
Turkije        170
Italië        166.2
Oostenrijk        162.8
Duitsland        154.1
Tsjechië        138.4
Slovakije        135.51
Hongarije        133.37
Griekenland        123.1
Polen        120.6
Slovenië        120.1


Bron : tradingeconomics.com (country-list/private-debt- to-gdp)


Specialisten zijn van mening dat de schulden van de privésector (bedrijven en gezinnen) niet hoger mogen oplopen dan 150% van het BBP. Uit bovenstaande tabel blijkt echter dat heel wat landen ruimschoots boven die norm uitkomen.

Ook het door niet-financiële ondernemingen opgenomen krediet piekt. Het risico zit niet alleen in het bedrag van de schulden, maar ook in de samenstelling. Vele verplichtingen zijn aangegaan in harde valuta, vooral in dollars. Er is zo een grote potentiële behoefte aan dollars ontstaan, een risicovolle ontwikkeling.

Zeer kwalijk is de sterk toegenomen impact van de wet van de afnemende opbrengsten. De volgende grafiek (de schulden van overheden, bedrijven en gezinnen zonder de financiële sector van 26 landen zijn aangeduid in het blauw; de productie van rijkdom is in het geel) laat zien dat de schuldenopbouw van de wereld veel sneller stijgt dan de productie van rijkdom. 



Deze nefaste situatie ontstond in het begin van de jaren tachtig en versnelde nog aan het einde van de jaren 1990 en nog veel meer nadien. De verhouding tussen schulden en rijkdom is anno 2020 volledig uit de hand gelopen. Een dergelijke ontwikkeling - men kan niet continu meer uitgeven dan er inkomsten zijn - is onhoudbaar en kan onmogelijk nog lang duren. Het mondiale financieel-economische systeem is simpelweg insolvabel. 

Uitgerekend staat elk van de 7,7 miljard aardbewoners voor 32.500 dollar (ongeveer 30.000 euro) in het krijt. Voor vooral westerse landen geldt dan nog dat de door de overheden onderschreven toekomstige schuldverplichtingen (zoals pensioenen) niét opgenomen zijn in de berekeningen van het IIF...

Hoe is een dergelijke ontsporing kunnen gebeuren ? 
Een goed antwoord op die vraag vinden we in een ouder artikel uit 2015 "De schuldencrisis is een beschavingscrisis", een interview met cultureel filosoof Rob Riemen. We citeren uit dat vraaggesprek een stukje commentaar van Riemen : 

"... Van de milieu- en klimaatcrisis, als gevolg van overvloedig consumeren, tot aan de krediet- en economische crisis, als gevolg van het blind najagen van bonussen en financieel gewin. Ook de huidige schuldencrisis is het gevolg van onbeheerste welvaartsgroei, gefinancierd op kosten van de toekomst. Blind en onbeheerst najagen van begeerten is een vorm van geweld."



Vond je dit een interessant artikel ?  Zo ja, deel het dan even via bvb. de sociale media. Dank !





woensdag 22 januari 2020

Reductionisme versus holisme

Ieder van ons beweegt zich tussen twee belangrijke manieren van observeren en weten in onze moderne cultuur :
1) de rationele, reductionistische manier (waarbij de levensverschijnselen versimpeld, vereenvoudigd worden voorgesteld) en
2) de holistische, relationele, intuïtieve manier. De dikke Van Dale definieert holisme als een biologisch-filosofische theorie die de levensverschijnselen bepaald acht door de totaliteit van het levende, die meer is dan de som van de onderdelen.



Verreweg de meest dominante denkwijze is de rationele, reductionistische manier en onze wetenschappelijke -, economische -, financiële - en bestuurlijke instellingen worden erdoor beheerst.
Voor de reductionistische denker bestaat alles in het universum uit verschillende delen. Als we de delen kunnen begrijpen, kunnen we het geheel begrijpen. De fysieke wereld is niets anders dan atomen en moleculen en de sociale wereld bestaat uit niets anders dan zelf-maximaliserende, rationele actoren. Vele wetenschappers en economen hebben de neiging om bepaalde ontwikkelingen te compartimenteren. De reductionistische visie heeft een grote impact. Maar bij diegenen die deze visie uitdragen, daagt het nooit dat het idee van opdelen slechts een mentale constructie is.

In onze dagelijkse relaties met vrienden en familie, in onze niet-rationele bezigheden in de muziek en de kunst, in ons religieuze leven, neigen we naar de tweede manier van denken die eerder holistisch en intuïtief is.

We fietsen bijna moeiteloos - en voor het grootste deel onbewust - heen en weer tussen deze manieren van weten. Voor ons als individu lijkt dat goed te werken, behalve wanneer we een situatie verkeerd inschatten en we het slachtoffer worden van haar ongunstige gevolgen. Meestal krabbelen we dan weer recht en gaan we verder, waarbij we ons aanpassen aan datgene wat we eventueel hebben geleerd.

De samenleving als superorganisme 
Kan hetzelfde worden gezegd van de maatschappij als geheel? Ja en nee. De wereldwijde samenleving kan worden vergeleken met een superorganisme met een eigen logica en wijze van functioneren. Ieder van ons wordt sterk beïnvloed door z'n eigen levenstraject en is beperkt in zijn handelen. Misschien willen we graag iets doen aan de inkomensongelijkheid, de honger in de derdewereldlanden of de klimaatverandering. Maar de complexe interacties en machtsverhoudingen in onze mondiale samenleving bemoeilijken het om veel meer te doen dan een kleine deuk te maken. Zelfs ons persoonlijke lot lijkt onderworpen te zijn aan een reeks gebeurtenissen die we niet kunnen beheersen, maar waar we wel op moeten reageren.

De reductionistische wijze om onze manier van leven enigszins te beheersen gebeurt door manipulatie van zorgvuldig gemeten krachten : massa, temperatuur, vectoren van kracht, energiegradiënten (zowel fysisch als chemisch). We bouwen machines die energie verbruiken om daarmee nog meer machines te bouwen. We organiseren grote openbare werken, bouwen dammen, bruggen en wegen die als slagaders fungeren voor de doorstroom van goederen en mensen. We besproeien het land met chemische meststoffen om de voedselopbrengsten te verhogen en de mensheid te voeden.

De holistische zienswijze zal zich eerder trachten af te stemmen op natuurlijke en sociale krachten. We zeggen dan dat het het beste is om "met de stroom mee te gaan" in zowel de fysieke als sociale dimensies van ons leven. Dit impliceert een intuïtief besef van een gans patroon. De herkenning van patronen wordt dan de ultieme sleutel om de wereld te begrijpen. Maar wat is een patroon? Het is zeker iets dat zich herhaalt, maar niet altijd precies op dezelfde wijze. De bekende Amerikaanse schrijver Mark Twain zei daarover: "De geschiedenis herhaalt zichzelf niet, maar ze rijmt wel".

De holistische benadering probeert het hele plaatje in kaart te brengen, inclusief alle mogelijke uitkomsten en gevolgen. In de wetenschap dat die gevolgen zich oneindig vertakken, weten holistische denkers van tevoren dat het zo goed als onmogelijk zal zijn om het geheel volledig te overzien. 

Zowel de reductionistische - als de holistische aanpak zijn algemene benaderingen om te begrijpen hoe de wereld functioneert. Daarom creëren we allerlei modellen. Als we die modellen verwarren met "de waarheid", kunnen we vast komen te zitten omdat we ons niet aanpassen aan nieuwe informatie en ervaringen. We wijzen informatie die in strijd is met ons model af, in plaats van deze gegevens te omarmen als een nieuw inzicht voor ons aanpassingsproces.

Kortetermijndenken superorganisme                 
"Niets duurt voort behalve verandering" zei de Griekse filosoof Heraclitus. Het wereldwijde superorganisme, zoals beschreven door Nate Hagens in het hierboven geciteerde artikel verandert constant, maar in een richting die de overlevingskansen van de mensheid (en vele andere organismen en diersoorten) voortdurend ondermijnt. Dat organisme ziet de wereld als onderdelen die gecontroleerd en geëxploiteerd moeten worden, niet slechts gedeeltelijk en tijdelijk, maar volledig en permanent. De perceptie dat het universum een naadloos geheel is waar een overwinning door vakmanschap op de ene plek een gevaarlijke mislukking betekent op een andere plaats : daarvan wordt dit superorganisme zich nooit bewust.

Zoals Hagens het beschrijft, begrijpt het wereldwijde menselijke superorganisme niet dat er ons een toekomst wacht waarin de gevolgen van haar daden zich zullen manifesteren in een kolossale systemische ineenstorting. Er is slechts de hongerige muil van het nu, van het kortetermijndenken, van onmiddellijke bevrediging, van directe controle en beheersing.

Het gaat er niet om de reductionistische manier uit te bannen. Eerder om het te erkennen als een benaderingswijze die haar beperkingen heeft en nooit het hele universum zal omarmen. Een model dat net zo foutgevoelig is als elk ander model en dat nooit in de buurt van "de waarheid" zal komen omdat, zoals Heraclitus ons vertelt, in ons levensveld alles altijd aan verandering onderhevig is.

Bron : resourceinsights.blogspot.com
            (overgenomen en aangepast)



Vond je dit een interessant artikel ?  Zo ja, deel het dan even via bvb. de sociale media. Dank !