Translate

zaterdag 9 april 2022

Europese energieonafhankelijkheid is vandaag onmogelijk

Met de huidige aanpak zal Europa niet tot een competitieve energietransitie komen. Europa is niet afhankelijk van Russisch gas vanwege een toevalligheid, maar door een aaneenschakeling van verkeerde beleidsmaatregelen. Met name het afwijzen van kernenergie in Duitsland, het verbod op de exploitatie van aardgasvoorraden in de Europese Unie en het installeren van een grote hoeveelheid dure hernieuwbare energie zonder betrouwbare back-up.

Bron: visualcapitalist.com
Deze tabel toont de grote Europese afhankelijkheid aan van Russische energie

Hernieuwbare energiebronnen verminderen de afhankelijkheid van Russisch aardgas niet. Zonne- en windenergie zijn noodzakelijk, maar zijn ook onregelmatig en kostelijk. Voor een continue energievoorziening hebben zij de onontbeerlijke ondersteuning nodig van kernenergie, waterkracht en aardgas. En die afhankelijkheid neemt vooral toe in periodes van weinig wind en weinig zon, net wanneer energieprijzen pieken.

Het staat vast dat zonne-energie twaalf uur per dag niet beschikbaar is. De wind waait soms wel en soms niet. Beide zijn afhankelijk van het weer, waar de mens geen vat op heeft. Ze zijn op hun best complementair met de klassieke energievormen.

Batterijen zijn ook geen optie. Het is onmogelijk om een netwerk van enorme batterijen op industriële schaal te bouwen: de kosten zouden de pan uit swingen en de afhankelijkheid van China om ze te bouwen (lithium enz.) zou nog een groter probleem zijn. Volgens een artikel in MIT Technology Review zou een Europees accu-opslagsysteem meer dan 2.300 miljard euro kosten. Veel duurder dus dan elk ander alternatief. Alleen al de extra kosten voor een batterijgrit plus het distributie- en transmissienetwerk zouden de rekeningen van de huishoudens nog verder doen stijgen.

De inflatie in Europa was al uit de hand gelopen voor de invasie van Oekraïne. In Spanje bedroeg de CPI (consumptieprijsindex) 7,6%, in Portugal 4,2% en in Duitsland 5,1%. De CPI voor de eurozone bedroeg 5,8%.

Als we kijken naar de gevolgen van de inval in Oekraïne voor energieprijzen en energievoorziening, mogen we de volgende kwesties niet vergeten:

- Europa bevond zich in 2020 en 2021 al in een energiecrisis. De kosten van CO2-vergunningen rezen de pan uit en de groothandelsprijzen voor elektriciteit bereikten in december 2021 recordhoogten.

- Europa is niet gewoon maar "afhankelijk van Russisch gas". Die afhankelijkheid is wederzijds. Rusland heeft de Europese inkomsten nodig om te exporteren, en Europa heeft geen goedkopere uitwijkmogelijkheid. Laten we niet vergeten dat Russisch gas veel goedkoper is dan welk ander realistisch alternatief ook. De langetermijncontracten met Gazprom worden afgesloten tegen prijzen die tot 10 keer lager kunnen liggen dan sommige van de huidige alternatieven. De 150 bcm (150 miljard kubieke meter) die Europa uit Rusland importeert, kan worden vervangen door vloeibaar aardgas uit Noorwegen en de Noordzee, de Verenigde Staten, Algerije, Qatar of Israël, maar de factuur zal hoger uitvallen.

- De enige mogelijkheid om onafhankelijker te worden van Russische energie, is aantonen dat de Europese landen over gediversifieerde en goedkope bevoorradingsbronnen beschikken. Als Rusland merkt dat Europese regeringen kernenergie wraken, de ontwikkeling van eigen gasreserves verbieden, ingrijpen in de import en enorme belastingen invoeren zoals de kosten van CO2, dan weten de Russische autoriteiten dat er geen concurrerend alternatief is, en dat de Europese industrie en consumenten zullen instorten door de stijgende energiekosten.

- De Europese regeringen dienen hun funeste beleid te herzien. Ons continent werd deze winter namelijk gered door aardgas uit de Verenigde Staten dat geproduceerd is met een technologie, fracking, die in Europa verboden is. Europa wil goedkope en overvloedige energie, maar politici demoniseren kernenergie, gas en olie. Alle ingrepen door Europese politici brengen hogere kosten met zich mee voor de consumenten die het al geruime tijd lastig hebben.

- Aardgas is goedkoop en in overvloed aanwezigHet kan niet worden vervangen door hernieuwbare energiebronnen die variabel, wisselvallig en onvoorspelbaar zijn. Het voorbeeld van Duitsland spreekt voor zich. Na massaal te hebben geïnvesteerd in hernieuwbare energie, waarbij de consumentenfactuur verdubbelde, is het vandaag voor haar energievoorziening nog méér afhankelijk van bruinkool en Russisch gas. Na een slordige 185 miljard euro aan subsidies en diverse kosten te hebben gespendeerd, heeft Duitsland zelfs kolencentrales moeten reactiveren!

- Hernieuwbare energie is belangrijk, maar is geen volwaardig alternatief en staat nog in de kinderschoenen. Tot die op eigen benen kan staan, blijft aardgas als back-up noodzakelijk. Laten we niet vergeten dat de massale installatie van groene energie enorme netwerkkosten met zich meebrengt. Volgens onze ramingen dienen de vaste netwerkkosten te worden vermenigvuldigd met 138 miljard euro om de distributie- en transmissienetwerken te versterken.

- Alle "magische" alternatieven die de overheden ons verkopen, hebben als gevolg dat we niet langer afhankelijk zullen zijn van Rusland, maar afhankelijk zullen worden van China. Waar gaan we anders het silicium, aluminium, zeldzame aardmetalen, koper, lithium, enz. vandaan halen die nodig zijn voor die enorme magische investeringen?

- Met het demoniseren van kernenergie heeft Europa haar eieren in de mand van dure en volatiele alternatieven gelegd. Bij de energietransitie moet rekening worden gehouden met het belang van voorzieningszekerheid en concurrentievermogen. We hebben alle technologieën nodig, en dit zonder enige ideologische vooringenomenheid. We hebben zonne-energie, windenergie, aardgas, waterkracht, olie en kernenergie nodig. Want anders zullen we van crisis naar crisis strompelen en voortdurend méér moeten betalen.

- Het is absurd om tijdens een uitzonderlijke crisis de verborgen belastingregeling voor CO2-uitstoot in stand te houden. Regeringen moeten deze inkomsten gebruiken om de factuur van de burgers te verlagen.

- Invoerbelastingen op olieproducten of aardgas raken de producenten niet , maar zijn uiteindelijk voor rekening van de Europese consumenten. Wie gelooft dat de aangekondigde belastingen zullen worden betaald door Qatar, Nigeria of Brazilië, ontbeert economisch inzicht.

- Een echte energietransitie moet competitief, betrouwbaar en goedkoop zijn en mag geen instrument worden om belastingen te innen en te plunderen. Moet alle technologieën in overweging nemen. Graag meer industrie en minder politiek. Graag meer concurrentie en minder ideologie.


Vertaald en bewerkt van : DLacalle.com 

Vond je dit een interessant stuk ?  Hou je dan niet tegen om het te delen.  Bij voorbaat dank !