De winstmarge van het kapitalisme blijft wegzakken

De indicator die het best de gezondheidstoestand van de kapitalistische economie meet, is de winstevolutie van het ingezette kapitaal. Die winstgevendheid gaat reeds tientallen jaren achteruit. Twee fundamentele redenen zijn hiervoor verantwoordelijk : duurdere energie en een toename van de wereldschuld. De regeringen doen er echter alles aan om deze onaangename waarheden te camoufleren. 

Feitelijk bestaan er verschillende vormen van kapitaal : het productieve, het onproductieve, het speculatieve, het inefficiënte, het fictieve. Er is voldoende inkt gevloeid over de verdiensten, de excessen of de perversies van het kapitalisme. In dit stuk gaan we het eerder hebben over de dalende langetermijntrend van de rentabiliteit van kapitaal.

Zoals gezegd is de winstvoet de beste gids voor de "gezondheidstoestand" van een kapitalistische economie. Het niveau en de richting van de wereldwinstmarge kunnen de toekomst van investeringen en de wereldeconomie in belangrijke mate voorspellen. Vreemd genoeg is de informatie over dit winstpercentage niet beschikbaar. De nationale - en internationale boekhoudingen zijn niet ontworpen om deze essentiële indicator te vermelden. Regeringen proberen zelfs niet om dit te berekenen. Ze praten er niet over, het is een soort taboe. Ze hebben het wél over de begroting, het concurrentievermogen, de productiviteit, de arbeidsmarkt enz. 

Het onderzoek van Esteban Maito
Om de opbrengsten van het geïnvesteerde kapitaal enigszins te kunnen meten, moeten we beroep doen op onderzoekers die vele gegevens verzamelen, analyseren en presentabel maken. Een correcte maatstaf voor het winstniveau van het mondiale kapitaal moet de som zijn van al het contante en variabele kapitaal. Vervolgens dient men een schatting te maken van de volledige meerwaarde die dat kapitaal gerealiseerd heeft. Een veelomvattende opdracht die slechts door weinigen werd volbracht.

De Argentijnse econoom Esteban Maito is een van die zeldzame onderzoekers. Gebruikmakend van nationale statistieken heeft hij baanbrekend werk verricht met een methode waarbij hij de BBP (bruto binnenlands product) -gewogen nationale winstpercentages van 14 belangrijke landen meet. Voor sommige landen gaat hij terug tot het jaar 1870.

Bovenstaande grafiek van Maito bewijst de neerwaartse langetermijntendens van de gemiddelde winstgraad in de onderzochte economieën.

Duurdere energie vreet aan winst
De eerste en belangrijkste verklaring voor dit fenomeen houdt verband met energie. Energie IS de economie. De economische groei is zeer afhankelijk van energie die voor 90% afkomstig is van fossiele brandstoffen. En meer bepaald olie is de "meesterbrandstof" want zeer essentieel voor landbouw, mijnbouw, transport en voor de aanmaak van talloze producten. Olie is ook onontbeerlijk om olie te ontginnen. Zonder olie geen moderne economie.

Gedurende lange tijd was olie op grote schaal beschikbaar en goedkoop. Producenten spreken uiteraard eerst die bronnen aan die het meeste profijt opleveren : laaghangende appels laten zich nu eenmaal het vlotst plukken. Van de eenvoudige, karikaturale prospectiemethode - met een pikhouweel - uit de albums van Lucky Luke, zijn we moeten overschakelen naar steeds duurdere en geldverslindende technieken zoals diepteboringen, fracking en het ontginnen van teerzanden.

De efficiëntie van energie kan worden gemeten aan de hand van de zogenaamde EROEI (Energy return on Energy invested). EROEI meet de verhouding tussen de verkregen energie en de hoeveelheid energie die daarvoor nodig was. Hoewel er geen consensus bestaat over de berekeningswijze, valt niet te ontkennen dat de EROEI al decennia daalt en dat hernieuwbare energie geen reële oplossing biedt.

De meest toegankelijke energiebronnen zijn reeds aangeboord. Volgens verschillende waarnemers is de oliepiek reeds overschreden of zal die binnen korte tijd bereikt worden : lees hier, hier, hier en hier. De inventieve krachttoeren om moeilijk bereikbare bronnen leeg te halen vragen steeds meer energie, kapitaal en schuldfinanciering. Met verzwakkende winstniveaus als gevolg. De mondiale groei stagneerde trouwens reeds voor het uitbreken van de coronacrisis.

Een grote en constante aanvoer van goedkope fossiele brandstoffen is noodzakelijk om de wereldeconomie te voeden. Omgekeerd is er veel investeringskaptaal nodig om een steeds meer haperende energiesector gaande te houden. Er is een onderlinge afhankelijkheid ontstaan en wel met versterkende feedbackeffecten.

Steeds meer (onproductieve) schulden
Vraag: hoe hebben beleidsbepalers de krimpende beschikbaarheid aan goedkope olie gecompenseerd ? Antwoord : door onophoudelijk schulden aan te gaan. Een van de basiskenmerken van schuld is haar tijd verplaatsende functie : het aangaan van schuld laat toe om toekomstige welvaart vandaag reeds te verwerven. Vandaag echter worden schulden niet meer gefinancierd door het spaargeld - een goede en conservatieve strategie - maar door de creatie van krediet.

Verscheidene analisten wijzen al jaren op de onhoudbaarheid van de globale schuld : lees hier, hier en hier. De schuldenpiramide, die gestimuleerd wordt door het jarenlange lagerentebeleid van de centrale banken, vertraagt op korte termijn de dalende winstgevendheid, maar is op langere termijn nefast. 

In vorige artikels hebben we reeds gewezen op het fenomeen van kapitaalafbraak (zie stukje 'Ongeziene kapitaalafbraak') en hoe de productiviteit van schulden in de loop der jaren is teruggevallen. Een financieel-economische crisis heeft o.a. als effect dat verkeerd aangewend kapitaal (denk aan zombiebedrijven) kan verdwijnen. De weigering door de beslissingsnemers om een beperkte crisis toe te laten, houdt onproductief, inefficiënt kapitaal in stand en versterkt de verslechtering van haar winstmarge.

Reële economie onder druk
Die voortschrijdende erosie vereist een beleid dat de financiële economie begunstigt en de reële economie (de handel in reële goederen en diensten) eerder benadeelt. We kunnen vaststellen dat de overheden steeds de volgende maatregelen treffen : 

• het verminderen van de kapitaalkosten door aanhoudend  de rentes naar beneden te manipuleren
• het stimuleren van financiële activa door het toepassen van lage rentevoeten en kwantitatieve verruiming; zo bevordert men de creatie van fictieve financiële producten (derivaten)
• het afbouwen van de belasting op ondernemingswinsten
• het toepassen van neerwaartse druk op de lonen: daardoor neemt het gewicht van de factor kapitaal tegenover de factor arbeid onophoudelijk toe (zie onderstaande grafiek)

&&&

Gefundeerd onderzoek wijst op de neerwaartse langetermijntrend van het winstniveau van het kapitalisme. De wereldeconomie botst namelijk zowel tegen energetische - als financiële limieten aan. Niet alleen vertellen overheden ons hierover niets, ze voeren een politiek die de reële economie schaadt.

Vond je dit een interessant stuk ?  Hou je dan niet tegen om het te delen.  Bij voorbaat dank !

 

De digitale euro maakt een einde aan ons privégeld

Een groeiend aantal mensen heeft geen vertrouwen meer in centrale banken en overheden en hun manipulaties met fiatgeld. Om aan die controle te ontsnappen, zijn burgers in toenemende mate cryptomunten gaan gebruiken. Centrale banken, ook de Europese Centrale Bank (ECB), overwegen echter het in omloop brengen van digitale munten. Weinigen beseffen dat het invoeren van centraal geleide munten - en dus ook een digitale euro - een revolutie zou betekenen. Want dan komt de opheffing van privégeld, hoe onwaarschijnlijk ook, zeer dichtbij.

Het belangrijkste doel van veel centrale banken (ook wel nationale banken genoemd) is het bevorderen van stabiele prijzen in de economie. Een van hun belangrijkste instrumenten is het bepalen van de rentetarieven, de "kostprijs van het geld". Een centrale bank houdt ook toezicht op de commerciële banken om ervoor te zorgen dat deze kredietverschaffers niet teveel risico's nemen. Dit draagt bij tot de stabiliteit van het financiële stelsel.

Einde cash geld

De meeste transacties gebeuren reeds digitaal en de euro, net zoals de dollar, de yuan, de yen, het Britse pond en de Zwitserse frank, functioneren reeds als computergeld. Wat bedoelen centrale banken dan als ze het hebben over CBDC's (CBDC staat voor 'Central Bank Digital Currency')? Het gaat feitelijk om digitale munten die rechtstreeks door de centrale banken aan het grote publiek beschikbaar worden gesteld. Ze zullen dezelfde rol spelen als papiergeld. Betalingen via de digitale weg zullen vlotter, sneller en goedkoper worden. De eerste CBDC werd reeds gelanceerd door de Nationale Bank van de Bahama's. Van alle grote economieën is China is de voortrekker (lees hier, hier en hier) in het ontwikkelen van een algemeen geldend digitaal betaalmiddel.

Sinds september 2012 bestaat er een door de Verenigde Naties gepatroneerd platform van regeringen, NGO's en ondernemingen dat ijvert voor het bevorderen van digitale betalingen. Deze 'Better Than Cash Alliance (BTCA)' wil, zonder fysiek geld helemaal af te schaffen, de overgang van contante naar digitale betalingen versnellen om de doelstellingen rond duurzame ontwikkeling te bevorderen. Het lijkt er sterk op dat reeds geruime tijd een sterke tendens speelt om het gebruik van cash geld af te bouwen of zelfs volledig te bannen (lees hier, hier, hier en hier).

Centralebankenbeleid werkt niet meer

Ook centrale banken willen het gebruik van contant geld ontmoedigen. Het uitbannen van zwart geld lijkt niet de voornaamste reden te zijn. Het huidige monetaire beleid (nulrentepolitiek en kwantitatieve versoepeling) voldoet niet meer om de economie overeind te houden. Daarom pleiten sommige monetaire specialisten ervoor om negatieve rentevoeten in te voeren. In dat geval echter moeten spaarders betalen om hun zuurverdiende centen in de bank te laten. En is het voor hen interessanter om geld in een kluis te bewaren. 

De bedoeling van centrale banken is om het overtollige spaargeld te beperken en spaarders aan te zetten tot meer consumptie en investeringen. Maar in deze onzekere coronatijden - de wereldeconomie kampt met hoge schulden en overheden gaan nieuwe schuldverplichtingen aan - is iedereen voorzichtig en zijn interessante investeringsopportuniteiten eerder beperkt. Een gezonde economie is gebaseerd op sparen, verstandig investeren en niet op excessieve schulden, witte olifanten, overcapaciteit en speculatie. Deze en andere onevenwichten spruiten voort uit een nefast centralebankenbeleid. Hoe dan ook is het de wens van nationale bankinstellingen om de volledige monetaire controle te behouden. En digitale valuta's zijn daartoe het geijkte middel. 

Crypto's en blockchain

Zoals vermeld in de inleiding hebben burgers, omwille van groeiend wantrouwen in de kunstgrepen van overheden en nationale banken met ons geld, hun toevlucht gezocht in cryptomunten zoals Bitcoin. Na het mislukken van de Libra zou Facebook in de loop van 2021 haar eigen cryptovaluta 'Diem' lanceren. Momenteel bedraagt de totale waarde van de cryptomarkt zo'n 1.500 miljard dollar. Regeringen zullen echter nooit dulden dat een andere munt concurreert met het wettige betaalmiddel dat zij uitgeven, want in hun eigen munt heffen ze belastingen en gaan ze schulden aan. Dus nog een reden waarom de beleidsmakers met centraal gestuurde digitale valuta's experimenteren.

Crypto's bewegen zich via het blockchainsysteem. De blockchain registreert alle geldverkeer en maakt elke verrichting transparant. Die gegevens blijven bewaard en verdwijnen niet. In een rapport van de ECB, waarin het concept van een digitale euro wordt uitgelegd, oppert men ook de mogelijkheid van een andere technologie.

Afbouw privacy

Het is beslist niet uitgesloten dat, naast centrale banken, ook Europese regeringen de blockchaintechniek zullen invoeren. Want de combinatie van een digitale euro en blockchain laat niet alleen toe om belastingen en boetes automatisch te innen. Al onze aankopen en geldtransfers zullen traceerbaar zijn. Het gedrag van burgers kan effectief worden gestuurd. Bijvoorbeeld : je bent een stille drinker en wilt in de nachtwinkel een extra fles wijn kopen? Jouw digitale rekening blokkeert deze transactie want de overheid zet in op preventie teneinde de gezondheidsuitgaven te drukken. Je BMI is te hoog en je wilt deze week voor de tweede keer een pak friet kopen? 'Neen' zegt jouw digitale portemonnee.

Het geleidelijk inkrimpen van onze privacy is al een tijd gaande. Met de coronacrisis is de afbouw van individuele grondrechten in een stroomversnelling geraakt. De mogelijkheden om onze levens te beïnvloeden en richting te geven vermenigvuldigen zich. En zeker als men data gaat combineren en kruisen. In een digitale wereld met toenemende centralisatie loopt op de duur ook onze financiële vrijheid gevaar : met een simpele pennentrek kan een deposito bevroren - of overgeheveld worden naar een rekening van de overheid.

Deze onaangename vooruitzichten zijn vandaag in China realiteit geworden. Bovenop de reeds bestaande surveillance heeft de Chinese regering sinds 2020 een sociaal kredietsysteem geïntroduceerd. Wie zich 'misdraagt' ziet bepaalde rechten en vrijheden (geld lenen, naar het buitenland reizen, toegang tot sociale voorzieningen of de kans op een job) ingeperkt.

Op weg naar een staatsgeleide economie

De ECB beslist midden dit jaar over de lancering van een digitale euro. Als dit scenario realiteit wordt, zou de ECB zich de volledige geldvoorraad toe-eigenen, controle hebben over het verhogen of verlagen van de geldhoeveelheid, regeringen rechtstreeks financieren, de wisselkoers aanpassen en inzicht verkrijgen over alle geldtransacties. 

Een werkelijk onafhankelijke natie geeft haar eigen munt uit. En verwerft daardoor controle over het monetaire -, fiscale - en economische beleid. Louter het bestaan van de euro zorgt ervoor dat vandaag geen enkel land in de Europese Unie echt onafhankelijk is. Een ander resultaat van de trend naar meer financieel-economische centralisatie is dus dat de reeds afgezwakte natiestaat, zoals we die vandaag in Europa kennen, nog verder wordt ontmanteld.

Als de ECB als enige het geld domineert - en waarbij privébanken dus voortaan uitgesloten worden van de geldcreatie - heeft dat als gevolg dat de overheid de kredietmassa zal bepalen. Het geld wordt dat als het ware genationaliseerd. Op die wijze zijn we op weg naar een staatsgeleide economie, een systeem dat sterk lijkt op dat van de voormalige Sovjetunie. Gaat het kapitalisme dan op de schop ?  

The Great Reset

Mogelijk hebben centrale banken met het invoeren van digitale munten nog een diepere, verborgen bedoeling. De financiële elite weet beter dan wie ook dat het huidige geldstelsel ten dode opgeschreven is (lees hier, hier en hier). In die zin is het betekenisvol dat supranationale instellingen zoals het IMF en het WEF sinds kort het concept van 'The Great Reset' promoten. Het zou dus best kunnen dat CBDC's uiteindelijk ook zullen dienen om het gebroken financiële systeem te resetten. De vraag hierbij is wie nog een deposito zal aanhouden bij een onveilige bank als men z'n geld risicoloos kan parkeren bij de ECB. Het doorvoeren van digitaal geld vormt zo eveneens een bedreiging voor de commerciële banken.

&&&

De centrale banken willen niet slechts de monetaire controle behouden, maar nog versterken. Contant geld, overtollig spaargeld en cryptomunten beschouwen ze als belangrijke op te ruimen hindernissen. Het uitrollen van een digitale euro zou afbreuk doen aan onze privacy maar tast ook de rol van privébanken aan. De Europese natiestaten worden in dit scenario verder uitgekleed.

Dit megaproject is nog omgeven met vele onzekerheden (juridisch, blockchain nog redelijk onbekend, de reële dekking van een digitale valuta, de overblijvende rol van commerciële banken enz). Maar als de digitale euro werkelijkheid zou worden, mogen we gerust spreken van een sociaal-economische revolutie.

Vond je dit een interessant stuk ?  Hou je dan niet tegen om het te delen.  Alvast dank !

Heroriëntatie een noodzaak

2021 moet het jaar worden van voorbeeldig - maar tegelijk ook kritisch - burgerschap en het ontwikkelen van een efficiënt politiek beleid. Het jaar waar het algemeen belang primeert. Het jaar van volwassen beslissingen. Van wijsheid. Van luisterbereidheid. Van collectieve intelligentie. 

Want geconfronteerd met een gezondheids- en economische crisis heeft de politieke - en economische wereld een resultaatsverplichting. Wat moet veranderen is het kwaliteitsniveau waarmee we omgaan met de problemen. Dat vereist visie, inzicht en overzicht, durf, maar bovenal karaktervastheid.

Er dient nieuwe collectieve hoop te worden gecreëerd. Tegelijkertijd is het essentieel om de samenhang van de existentiële gevaren die op de loer liggen te begrijpen en onder ogen te zien. Een aantal dogma's zullen allicht sneuvelen.

Verbeter de wereld, begin bij jezelf : zo luidt dat welbekende mantra. In het licht van de komende uitdagingen lijkt er vooral nood aan bezinning en innerlijke (her)oriëntatie . 

Een volk dient altijd controle te hebben over munt en krediet

"Als een land geen controle meer heeft over munt of kredietverlening, maakt het niets meer uit wie de wetten maakt. Indien er in die situatie dan woekerrente ontstaat, zal dat een natie verwoesten.

Totdat de controle over valuta en krediet weer door de regering wordt uitgeoefend en erkend wordt als haar indrukwekkendste en meest heilige verantwoordelijkheid, is alle gepraat over parlementaire soevereiniteit en democratie nutteloos."

Canadees staatsman William Lyon Mackenzie King (1874 - 1950)

Zeer zeldzaam : een politicus die de waarheid vertelt over ons frauduleuze geld- en bankensysteem

Godfrey William Bloom was van 2004 tot 2014 Europarlementariër voor Groot-Brittannië. Bloom heeft militaire studies achter de rug maar werkte tussen 1992 en 2004 ook als investeringsbankier. In het Europees Parlement was hij lid van het Comité voor Economische - en Monetaire zaken. Bloom was ook korte tijd voorzitter van het Ludwig von Mises Centre in het Verenigd Koninkrijk.

In tegenstelling tot vele van zijn politieke collega's schrok hij er nooit voor terug om zijn mening te uiten en de waarheid te vertellen. Bloom is geen onbesproken figuur en door zijn controversiële standpunten en krasse uitspraken lag hij geregeld aan de basis van allerlei conflicten en incidenten. 

Tijdens de volgende korte toespraak van 21 mei 2013 in het Europees Parlement, legt Bloom uit hoe banken geld uitlenen dat ze niet bezitten (als u en ik zoiets zouden doen, moeten we naar de gevangenis) en dat als banken failliet gaan, de belastingbetalers het gelag dienen te betalen. Na de vertaalde toespraak vindt u de originele video.

&&&

"Geachte Commissaris, geachte Voorzitter,

Ik neem opnieuw het woord om spijtig genoeg dezelfde oude, afgezaagde toespraak te houden die ik reeds meerdere jaren heb gehouden.

Het is namelijk mijn mening dat u niet echt begrijpt hoe een bank feitelijk functioneert. Alle banken zijn failliet. Banco Santander, Deutsche Bank, Royal Bank of Scotland : ze zijn allemaal failliet. 

Hoe komt dat ? Alleszins niet vanwege de een of andere goddelijke interventie. Niet door toedoen van de een of andere tsunami. Ze zijn bankroet omdat we te maken hebben met een systeem dat fractioneel reservebankieren heet. Dat betekent dat banken geld kunnen uitlenen dat ze feitelijk niet bezitten : een misdadig schandaal dat reeds al te lang gaande is.

Wat dit probleem nog erger maakt is het zogenaamde 'moral hazard' (moreel wangedrag). Een zeer aanzienlijk moral hazard en wel vanwege het gevoerde overheidsbeleid. Dit wangedrag situeert zich vooral bij de politiek en de centrale banken, die deel uitmaken van hetzelfde politieke systeem. 

We worden namelijk geconfronteerd met valsmunterij dat met een andere naam 'kwantitatieve versoepeling' wordt genoemd. Het artificieel drukken van geld. Iedere gewone burger zou hiervoor gedurende lange tijd naar de gevangenis moeten ! Zowel regeringen als centrale banken blijven deze geldzwendel echter verderzetten.

Centrale banken onderdrukken de rentevoeten, waardoor we de reële kostprijs van het geld niet kennen. En toch geven we de echte consumentenbanken de schuld voor het manipuleren van de Libor.

De onbeschaamdheid waarmee dit alles gebeurt is zonder meer verbazingwekkend. Het zijn de centrale banken die de rentevoeten manipuleren, commissaris ! 

Bovendien praten op een lichtzinnige en arrogante manier over het depositogarantiestelsel. Want als banken failliet gaan door incompetentie en bedrog is het de belastingbetaler die de rekening betaalt.  De belastingbetaler wordt bestolen !

En zolang we bankiers - inclusief centrale bankiers - en politici voor dit schandaal niet naar de gevangenis sturen, zal deze situatie blijven bestaan."

Vond je dit een interessant stuk?  Zo ja, deel het dan even via de sociale media. 

Veel dank !

Zeldzaam : een politicus die de waarheid vertelt over de schuldencrisis

Godfrey William Bloom was van 2004 tot 2014 Europarlementariër voor Groot-Brittannië. Bloom heeft militaire studies achter de rug maar werkte tussen 1992 en 2004 ook als investeringsbankier. In het Europees Parlement was hij lid van het Comité voor Economische - en Monetaire zaken. Bloom was ook korte tijd voorzitter van het Ludwig von Mises Centre in het Verenigd Koninkrijk.

In tegenstelling tot vele van zijn politieke collega's schrok hij er nooit voor terug om zijn mening te uiten en de waarheid te vertellen. Bloom is geen onbesproken figuur en door zijn controversiële standpunten en krasse uitspraken lag hij geregeld aan de basis van allerlei conflicten en incidenten. 

Tijdens de volgende korte toespraak van 11 mei 2011 in het Europees Parlement, legt Bloom uit hoe incompetente politici en hun bankiers bepaalde Europese landen in het bankroet hebben gejaagd. En hoe u en ik daarvoor moeten opdraaien. Na de vertaalde toespraak vindt u de originele video.

&&&

"Ik ben een babyboomer. Ik ben geboren net na de oorlog. Sinds toen hebben we alles bij elkaar waarschijnlijk de langste periode van vrede en welvaart gehad. Ikzelf heb een bescheiden som opzijgezet zodat ik wat aan mijn familie kan doorgeven als ik kom te sterven. De reden daarvoor is vooral omdat ik nooit meer geld heb uitgegeven dan ik heb verdiend.  En ik ben voorzichtig geweest en heb redelijk hard gewerkt.

Nu heb ik steeds weer de indruk dat politici niet het flauwste benul hebben van hoe landen in de schulden kunnen terecht komen. Laat me dit even uitleggen, want ik meen dat jullie dit niet echt begrijpen. Die schulden komen er omdat politici constant meer geld uitgeven dan ze aan belastingen kunnen ophalen. Meer geld dan ze mogelijkerwijs kunnen innen en waarvan ze het meeste feitelijk verspillen.

De reden waarom we hier over failliete landen spreken - en ze zijn failliet - is omdat hun dwaze, incompetente, onnozele politici consequent meer geld uitgeven dan ze kunnen binnenhalen. En dan blijven ze maar lenen. Erger nog : ze drukken ook geld. Want politici en hun centrale banken beschikken over een machine die geld drukt. Als je dat als gewone burger zou doen, is dat een strafbaar feit. Als je zoiets zou doen moet je naar de gevangenis.  Politici en hun centrale banken printen echter continu geld.

Jawel, dames en heren, deze landen zijn bankroet. Ze zijn bankroet dankzij hun eigen stupide leiders en politici. En het is immoreel, werkelijk immoreel, om gewone belastingbetalers van welk land dan ook te laten opdraaien voor het jammerlijke falen van politici en banken. 

Ze zijn blut, ze zijn bankroet, laten we dat in godsnaam allemaal samen onder ogen zien."

Vond je dit een interessant artikel ?  Zo ja, deel het dan even via bvb. de sociale media. Dank !

 

Coronavirus - inspiratie en introspectie

Devorah Kur is reflexologe, logopediste en rouwconsulent. Ze woont met haar gezin in Israël en als waarheids- en betekeniszoeker blogt ze op Times of Israël. Devorahs artikel geeft weer hoe ze haar eigen tweestrijd in de huidige moeilijke coronatijd aanpakt. En vertelt ons hoe we heilzamer met onszelf en onze planeet kunnen leven.

CORONAVIRUS - inspiratie en introspectie
14 tips om gezond te blijven in dit coronavirus-tijdperk om elkaar en onze planeet beter te dienen

Coronavirus - een kans om groter te denken dan 'ik in mijn wereld'

Vandaag moest ik een zeer pijnlijke beslissing nemen om niét vanuit Israël naar Zuid-Afrika te vliegen voor de bruiloft van mijn neef die zondag plaatsvindt. Mijn vlucht is door EL AL (nationale vliegtuigmaatschappij van Israël), niet geannuleerd en een heel groot deel van mezelf is wanhopig om deze monumentale gebeurtenis in het leven van mijn neef niet te missen. Ik was erbij toen hij werd geboren, ik was zijn peettante op zijn Briet mila (rituele besnijdenis van jongens in het jodendom) en ik ben er vast van overtuigd dat ik op zijn bruiloft zal zijn.

In de Thora-voordracht (de Thora zijn de voornaamste heilige boeken van het joodse geloof) van deze week lezen we dat het Joodse volk wordt geteld. Elkeen moest een halve sjekel (de Israëlische munteenheid) geven en na het tellen van al het geld wist men hoeveel mensen er aanwezig waren. Waarom een halve sjekel ? Waarom geen volle sjekel ? 
En, is het niet ironisch dat we wereldwijd mensen tellen en kijken hoe de cijfers oplopen als er elk uur nieuwe aantallen worden vrijgegeven van diegenen die besmet zijn met het coronavirus. Elke persoon werd geteld met een halve sjekel. Een van de redenen die men opgeeft, is dat dit betekent dat we op onszelf niet compleet zijn, tenzij we deel uitmaken van iets groters. 
Het is nu niet het juiste tijdstip om na te denken over hoe deze pandemie mij en mijn leven beïnvloedt. Het is wel een moment om groter te denken dan onszelf, over hoe we passen in de samenleving en onze rol binnen de mensheid.

Dit hele proces van 'vliegen of annuleren' is voor mij een kwelling geweest, wetende dat elf familieleden uit Israël hadden geboekt om naar die bruiloft te gaan. En nu zal mijn zus er in haar eentje zijn om zonder ons te vieren : een verwoestende gedachte. Ook al mag ik vanavond vertrekken, het is met een zwaar hart dat ik afzeg. Als onderdeel van een groter geheel mag ik niet uitsluitend rekening houden met mijn eigen behoeften. Dat gevecht tussen hoofd en hart is zo lastig. Hopelijk kunnen we allemaal deze crisistijd met behoud van integriteit en rust doorstaan.

Onze manier van leven is de afgelopen dagen helemaal veranderd en zal waarschijnlijk blijven veranderen. Ziehier dus enkele tips om in deze periode gezond te blijven :

• Zoek de (innerlijke) stilte op en verhoog je bewustzijn.
• Ga aan de slag met angsten als die opkomen, maar laat ze je niet overweldigen.
• Tracht weg te blijven van een slachtoffermentaliteit die negatieve gevolgen heeft voor onze gezondheid. Concentreer je in plaats daarvan op mogelijkheden en niet op scenario's die het einde van de wereld voorspellen. Vraag jezelf af : 'Hoe kan deze situatie positieve veranderingen veroorzaken die wij en de wereld misschien toch nodig hebben?'
• Bedenk hoe jij een positief voorbeeld en ondersteuning kunt zijn voor anderen. Tegenwoordig hebben we met het internet een keuze uit duizenden inspirerende platformen om aansluiting te vinden. Als we ons geïnspireerd voelen, zullen we een domino-effect creëren bij degenen met wie we tijd doorbrengen.
• Bedenk kleine vriendelijke daden die je voor anderen kunt doen. Wees creatief!
• Tracht elke nacht minstens acht uur te slapen.
• Doe regelmatig aan lichaamsbeweging, indien mogelijk buiten. Maar als je in quarantaine bent, zal je het moeten doen met de trap.
• Eet evenwichtig en gezond, met groenten en fruit. Drink regelmatig water.
• Vergeet niet je handen te wassen en volg de richtlijnen van de gezondheidsautoriteiten.
• Kijk naar wat er thuis kan worden gedaan (bvb. lenteschoonmaak).
• Leer iets nieuws, dat stimuleert je. Platforms zoals coursera.com bieden gratis universitaire cursussen aan.
• Tuinieren is een rustige bezigheid en werkt aardend. Als u buiten kunt zijn, loop dan met blote voeten op het gras, of beter nog op het strand.
• Als jouw verplichtingen dit toelaten, neem dan de tijd om je terug te trekken. Ik zie dit graag als een soort van 'spirituele quarantaine'. Deze inkeer in onszelf geeft ons de kans na te denken over hoe bewust te leven, over ons dagelijks gedoe en onze feitelijke 'begrenzingen'. Als we ons bezinnen kan het ons helpen om vreedzamer en duidelijker te zijn, niet alleen over ons levensdoel, maar ook over onze rol als deel van de mensheid en als bewoners van onze mooie planeet.
• Onderhoud diepere, langere gesprekken met de mensen die je liefhebt. We worden nu eenmaal gedwongen om in onze huizen te zijn, dus laten we die tijd gebruiken om onze relaties herop te bouwen en deze periode niet te beschouwen als huisarrest. Het gaat allemaal over hoe we met deze situatie omgaan.

Uit moeite en ellende kan er iets nieuws geboren worden. Wat zal jouw rol zijn in deze wedergeboorte ? Laten we deze coronapandemie zien als een wake-up call om ons te verenigen teneinde elkaar en onze planeet beter te dienen.

Mijn dochter heeft een poster aan haar muur hangen waarop staat geschreven : "Ik heb nooit geweten hoe sterk ik was tot het sterk zijn mijn enige optie was."

Nu is het onze beurt om sterk te zijn en datgene wat in ons verborgen is te verwerkelijken en tot zijn recht te laten komen.


Overgenomen en vertaald van : timesofisrael.com
Vond je dit een interessant artikel ?  Zo ja, deel het dan even via bvb. de sociale media. Dank !