De gemiddelde investeerder heeft toegang tot een overvloed aan nutteloze feiten en zinloze statistieken. Iedereen weet alles. Maar haast niemand weet wat echt nuttig is.
Tegen de tijd dat je hoort dat de olieprijs is ingestort... of dat Trump een wapenverdrag heeft opgezegd... of dat de Italiaanse obligatieopbrengsten zijn gestegen... is het feitelijk al te laat. Je komt er precies op hetzelfde moment achter als ieder ander. En alles wat je krijgt is constant informatie die van weinig waarde is.
Dit is geen nieuw probleem. De Franse econoom Frédéric Bastiat (1801 - 1850) besprak deze kwestie reeds in de jaren 1800 in zijn essay "Ce qu'on voit et ce qu'on ne voit pas".
In de economische sfeer heeft een handeling, een gewoonte, een politieke verklaring, een wet niet slechts één effect, maar een reeks effecten. Van deze effecten sorteert alleen de eerste uitkomst onmiddellijke gevolgen. Want die uitkomst, die iedereen kan vaststellen, verschijnt gelijktijdig met de oorzaak.
De andere effecten komen echter pas later aan het licht. En die worden niét onmiddellijk herkend. We mogen van geluk spreken als we ze kunnen voorzien. Er is slechts één fundamenteel verschil tussen een 'slechte' - en een 'goede' econoom : de 'slechte' econoom beperkt zich tot het zichtbare effect. De 'goede' econoom houdt rekening met zowel zichtbare - als niet onmiddellijk zichtbare gevolgen.
Mainstream nieuws is informatie. Dat is hetgeen iedereen kan oppikken. Dit soort actualiteit helpt je niet om tot inzicht te komen.
Tegen de tijd dat je hoort dat de olieprijs is ingestort... of dat Trump een wapenverdrag heeft opgezegd... of dat de Italiaanse obligatieopbrengsten zijn gestegen... is het feitelijk al te laat. Je komt er precies op hetzelfde moment achter als ieder ander. En alles wat je krijgt is constant informatie die van weinig waarde is.
Dit is geen nieuw probleem. De Franse econoom Frédéric Bastiat (1801 - 1850) besprak deze kwestie reeds in de jaren 1800 in zijn essay "Ce qu'on voit et ce qu'on ne voit pas".
In de economische sfeer heeft een handeling, een gewoonte, een politieke verklaring, een wet niet slechts één effect, maar een reeks effecten. Van deze effecten sorteert alleen de eerste uitkomst onmiddellijke gevolgen. Want die uitkomst, die iedereen kan vaststellen, verschijnt gelijktijdig met de oorzaak.
De andere effecten komen echter pas later aan het licht. En die worden niét onmiddellijk herkend. We mogen van geluk spreken als we ze kunnen voorzien. Er is slechts één fundamenteel verschil tussen een 'slechte' - en een 'goede' econoom : de 'slechte' econoom beperkt zich tot het zichtbare effect. De 'goede' econoom houdt rekening met zowel zichtbare - als niet onmiddellijk zichtbare gevolgen.
Mainstream nieuws is informatie. Dat is hetgeen iedereen kan oppikken. Dit soort actualiteit helpt je niet om tot inzicht te komen.
5 opmerkingen:
Een reactie posten